Zoti të ruan, por edhe ti hapi sytë ama!

Ishte një natë dimri; ndoshta janari, kur unë rashë në një nga këto që shikoni në foto. Për pak sa nuk ngela me një këmbë, ndërsa lluca më kullonte nga të gjitha anët. Dëgjoja dhe të qeshurat e ca njerëzve që më panë kur rashë, por të vrarat e të nxirat nuk më linin as të ktheja kokën për të parë dhëmbët e prishur e atyre njerëzve që qeshnin me lot.. Mirë që nuk më thanë: qorre, hapi sytë! 
Në atë kohë nuk kishin njerëzit ende iphone apo samsung, ndryshe do të isha bërë videoja më e klikuar në youtube, s'do ishte keq; të paktën do kishim bërë ndonjë lekë. Por kjo foto nuk është bërë atëherë në kohën e qepës, ku njerëzia mbanin ende celularë nokia, por pikërisht sot nga një mikesha ime, me lejen e së cilës unë "vodha" dhe foton. Kjo foto është bërë sot m'u në mes të ditës, m'u në mes të Tiranës sonë. Ndoshta ai ujë që del aty edhe pihet në cezmat e kush e di se kujt familjeje. Punë e madhe shumë! Pushtetarët tanë e ata që ju shkojnë pas, pinë ujë të blerë, ecin me makina lukzose e nuk ju bie këmba as në baltë, as në ujë e vaj medet të bien ndonjëherë në pusetë...ndaj le të dalë ujë si t'i dojë korrka e qejfit se nuk ja prish dot fundjavën atyre të mëdhenjve të fshatit e aq më keq festën nesër. Ju populli i thjeshtë merni masa kur të kaloni, blini ca çizme a qizme llastiku si dikur, (ç apo q si t'ju vijë për mbarë;) ), e Zoti ju rujt!;)