Përfundimisht duhet te mësoj të trukohem më mirë. E
trukuar i mashtron më shpejt dhe më me lezet njerëzit. Kam vite që kam dështuar
me sukses në vënien e penelit mbi qepallat e syve, dhe pothuajse kisha hequr
dorë prej tij, por shoh se duhet t'i rikthehem serish. Shyqyr zotit ka aq video
në youtube, sa shpresoj që njëra do të ketë një mënyrë të thjeshtë për mua.
Duhet të mësoj të kombinoj më tepër ngjyrat e kështu e trukuar, e mashtruar me Gucci, Versace e Armani; që ne shqipet aq shumë i duam, (edhe nëse s'ke bukë për
të ngrënë fundja ka plot false), a thua do t'ja dal në krye?!
Nisa shumë CV për punë sot. Më pëlqeu forma që i kisha thanë
CV-së time; ishin plot tre faqe të shkruara me lezet. Kishte aty shkollë, kurse, eksperienca në punë; duhet shtuar edhe hobby, a thua se punëdhënësit tënd i
intereson vërtet kjo gjë. Por kjo është forma moderne e të bërit një CV.
Prita gjatë! Asnje reagim. Ndoshta nuk do të marr edhe nesër asnjë, ku i dihet fotoja e profilit nuk ishte e duhura. Kam thënë unë;
syzet ma prishin gjithmone punën. Syzet?! Se mos vetëm ato; flokët e mia
kaçurrela marin formën me diskriminuese, pikërisht atëherë kur duhet të bej një
foto zyrtare e, sic ju fola më lart për make up -in tim, qe nuk është
asnjëherë siç duhet. Pikërisht kur duhet të bësh një foto të tillë, nuk ke asgjë
për të veshur. Hap dollapin e rrobave, që sa nuk po thyhet nga tejmbushja. Jo, asgjë për të qenë nuk është aty. Vesh të parën këmishë që të del përpara, atë
këmishën që kishe bërë be që do e falje. Pikërisht asaj i bëson ndoshta foton më
të rëndesishme të jetës tënde. Ndoshta prandaj deri tani asnjë e-mail,
apo telefon; askush nuk ngaterron as numrin e telefonit.
Shyqyr Zotit që më pëlqeu vetja diten kur u bera nuse, pasi i kisha hequr syzet për pak pak kohë (fundja e dija se kush do te ishte në dasmën time), e trukun ja besova një duararte.
E teksa shikoja lajmet nëpër internet, kot, për të shtyrë
kohën e për të mos kontrolluar 100 herë emailin, u bëra kurioze të lexoja pak
mbi jetën e Kim Kardashian. Thashë me vete: "Kush e di se c'do ketë mbi shpatulla
kjo vajzë?!" Përfundimisht sekreti nuk qëndronte tek shpatullat, por pak më
poshtë. Pashë veten në pasqyrë...Hoqa dorë! M'u kujtua Kafka tek nje nga
tregimet e tij thotë: Hiq dorë! Atëherë thoja: sa i cmendur ky! Jo, unë nuk heq
dorë!
Nuk e paskam kuptuar atëherë Kafken, ndoshta as tani. Sa e egër paska qenë kjo bote, kur njeriu vleresohet për atë që duket, e jo atë që është...
Gusht
2015
No comments:
Post a Comment